Schiebenschlagen in Eschbach
Z Eschbe (Stegen-Eschbach) boit mer e Holzdurm uf,
wu azunde wird. Isch dr Brand riähjg, no solls e guet Johr gä, brännts unriähjg, solls e Hüffe Wätter (Gwitter) gä. Dr erscht Spruch heißt:
Schibii, Schibii, iber dr Rhiin soll diä Schiibe sii. Diä Schiibe soll
dr heilige Dreifaltigkeit sii! De Spruch hät sich aber ä wäng
gändret; s'heißt jetzt Schibi Schibo, wäm soll di Schiebe go?
Dä Spruch un goot si it, so gilt si it sait ma in Eschbe nur bi bsundre Schiebe, z. B. bi sällere, wo ma im Schiebemaidle Schlagt, bi de andre Schiebe kann än andre Schiebebue mim Spruch "sud numol si"rette wän ma verschlage hät. Di letscht Schiib schlagt de Schiibevadder un sait Schib Schib, de Rai nab s'Küchlepfännle häät's bei ab im Ankehaafe haut's de Bode nus, jetz isch di aldi Fesnet us. Aber dä grouße Huufe git's immer nuch (bis zu 8 Meter). Am Schiebesundig gän di Buebe dann alli mitänander durch's Eschbedal un kehre bii alle Freund un Göner a, därt dien si dann numol fescht singe un feire. Schiibemaidle git's z Eschbe gnau so viil wie Buebe, vorusgsetzt, s finde alli ä Maidli. De Schiibevadder suecht sich ä Schiebemueder, mitt sellere muss'r dann dä Schiibedanz eröffne. D Schiibemaidle sin aber nur am Samschdigoobe bim Schlage un bim Schiibedanz debi. S Schiibemaidli am Sundig nuch mit si „rumschleipfe“ gilt als ä schand. Z'end isch des Ganzi erscht am Mändig, wenns noch'm Ufrume bi de Schererbiri ä rächt's Veschber git. |
